*سلام٬ خوش اومدید* اینجا همان خلوتگاه من است که خودم را بارها و بارها از نو مینویسم مثل دوران کودکی ام بیخیال و بازیگوش اینجا من از خودم دور میشوم و به خودم نزدیک میشوم آنقدر نزدیک که صدای پر زدن افکارم را از زیر پوسته ی نازک قلبم میشنوم روی کاغذ می آورم هر کلمه تکه ای از جانم از روحم میشود. و بارها اینجا در تنهایی راز آلودم با خودم میگویم پژواک میشوم از نو از اعماق قلبم فریادی از ته دل میکشم هیچکس را بر این تاریکی راه نیست من خودم را اینجا پیدا میکنم. پس بر اعماق روحم آرام گام بردارید. فرزانه