رقصی ورای خلسه ی عشق

چه بی رحمانه بی انتظار است

و نفس ها

چه بی شوق

پاک بوسه ای است

که آدمی را به هم

می بازد...

" بوریا "

از خستگی ها

خسته ام....

آیا کسی مانده تا صدایم را

برایش نجوا کنم؟!

هرچند سکوت دهانم را پر کرده است!

و تنهایی حرف تازه ای نیست.

لحظاتی بود

که در خواب گذراندم.

" بتهوون "

تمام تو....

من بوده است ؟!

" بوریا "

اگر از من گذر کنی...

که دیگر شعری بگویم

من...

نیستم.

تا گوش به گوش برسد....
!

آواره ای قرین من

آزاده ای مثال من

در پاکت افروخته ای

سیگار....

" بوریا "

باید 

سکوت کرد!